तुम्ही

तुम्ही विचारलंत,
’तुमच्याकडे’ कसं असतं?
’आपल्या’ भारतात असतं तसंच
इकडे राहून ’भारत’ आमच्या मनात
तिकडे राहून ’परदेश’ तुमच्या तनामनात!

तुम्ही तिकडे इंग्रजी जोपासता
आम्ही इकडे मराठी
सांस्कृतिक कार्यक्रमांची उधळण
भारतातल्या कलाकारांना आमंत्रण
तुम्ही आम्हाला सांगता इंग्रजी सिरीयलबद्दल
आम्ही तुम्हाला मराठी मालिकांबद्दल!

तुम्हाला ’तिकडेच’ राहतो
याचा अभिमान वाटतो!
मनात आलं म्हणून
इकडे येता येत नसतं
हे सत्य दुर्लक्षित असतं!

तुमच्या दुष्टीने आम्हाला
पैशाचा, आरामाचा, सुखसोयींचा मोह!
विनाकारण सार्‍याचा उहापोह!
तुम्हाला,
 आमच्या ’एकाकी’ झालेल्या पालकांबद्दल सहानूभुती वाटते
आम्हाला,
तिथेच असून तुमच्या सहवासाला मुकलेल्या आई - वडिलांबद्दल!

परत नाही यावंसं वाटत?
तुम्ही विचारलंत,
तुम्हाला नाही ’इकडे’ यावंसं वाटत?
पलिकडे शांतता
बाजार हा भावनांचा
फसलेल्या इच्छा आकांक्षांचा! - मोहना प्रभुदेसाई जोगळेकर

भेट

आपण सर्व कितीतरी वर्षांनी                  
काळाची पानं पुसतोय
उत्सुकता, अधीरता
हूरहूर दूरदूर
अस्वस्थ, स्वस्थ
लंबक हेलकावतोय
आज आपण सगळे भेटतोय!

मन आणि वय झालंय शाळकरी!
चेहरे ओळखीचे, बिनओळखीचे
हृदयात जपलेले
संख्येच्या भाऊगर्दीत
लक्षातही न आलेले
तरी भेटायच्या कल्पनेने
उरात धडधड वाढलेली!

त्या वेळेला भावलेला तो, ती कशी वाटेल?
कोण, कुठे ’पोचलं’ असेल?
मनातल्या मनात हिशोब सुरु झाले
काय कमावलं, काय गमावलं
उत्सुकतेचं दळण दळलं जातंय मनाच्या जात्यावर
भेटायची वेळ आली काही सेकदांवर!

छान झालं, भेट झाली
तसं पूलाखालून बरंच पाणी गेलंय
ओळखीचे चेहरे अनोळखी झालेयत
गळ्यात गळा घालून फिरलेली मनं
’कमावलेलं’ दाखवायच्या नादात
’गमावलेलं’ शोधायच्या प्रयत्नात!

हास्यविनोदात दिवस बुडाला
सगळे पांगले, माघारी निघाले
भेटीने घेतला प्रत्येकाच्या हृदयाचा ठाव!
वास्तवाच्या दुनियेत प्रवेश करताना
मनात दाटून आला ओलाव्याचा भाव!
असंच भेटत जाऊ ’मैत्र’ जपत राहू
अशा ’थांब्यावर’ उभे आपण
जिथे ’दाखवणं’ ’गमावणं’ सारंच नगण्य
जे आहे ते जपू
मैत्रीची ज्योत पेटती ठेवू!

मोहना प्रभुदेसाई जोगळेकर