Saturday, March 5, 2011

सोबत

सृष्टीने बहुधा
पावसालाच कलाकार केलं
दारावरच्या पागोळ्यात
माझं एकटेपण विरुन गेलं
पुन्हा एकदा बालपण आलं
नकळत पावसात चिंब चिंब भिजणं झालं
विजेच्या डोळ्यात माझा आनंद उतरला
ढगाने सुद्धा ढोल बडवला
पाऊस अखंड बरसत राहिला
माझ्या साथीने गातच गेला....