मोसम,
माझ्या वडिलांचं गाव. पण आपल्या मनातला प्रत्येक विचार म्हणजे ’मोसम’ च नाही का? त्याच विचारांची अनुभवांची ही शृखंला...कथा, कविता, अनुभव, लेख या माध्यमांतून.
चतुरस्त्र व्यक्तिमत्व - अभिनेते शरद पोंक्षे यांच्याशी महाराष्ट्र दिनाचं औचित्य साधून शुक्रवारी म्हणजेच १ मे या दिवशी, मृदुला जोशी-पुरंदरे आणि मी गप्पा मारणार आहोत - ग्लोबल नाका - FB Live.
'चष्मा आण,
पाणी दे. चहा कर.' आजोबा दिसेल त्याला पकडतात. कामांची रेल्वेगाडी सोडतात. आई म्हणते,
’नाचवतात सगळ्यांना.’
मी त्यांनाकाम सांगितलं की मात्र ओरडतात,
'हातपाय आहेत ना? स्वत:ची कामं स्वत: करायची' असं म्हणतात आणि आरामखुर्चीत
डुलत बसतात.
मी आज
खोलीत लपून बसलो. कामांची रेल्वेगाडी आजीने हाकली.आजोबा गेले. मी हळूच विचारलं.
"गेले का
जमदग्नी?"
"कोण जमदग्नी?
बाहेर ये." आजोबा खेकसले. मी घाबरलो.आजोबा होते की इथेच. मी पळणार होतो पण आजोबांनी
मला धरून आणायला आजीला पाठवलं असतं.
"बाहेर
ये." आजोबा परत जोरात ओरडले. मी बाहेर आलो.
"कोण
जमदग्नी?"
आजोबांनी डोळे वटारुन विचारलं.
"आजी तुम्हाला
जमदग्नीम्हणते.जमदग्नी म्हणजे काय?" आजोबानी मला उत्तर दिलं नाही. तेआजीवर
वसकन ओरडले.आजी आहे कुठे? आजी तिथे नव्हतीच.नेहमी मी पळतो.
आज आजी पळाली.
पण मला
कुणीतरी सांगा ना,जमदग्नी म्हणजे काय?
-----------------------------------------
भगदाड
"उठ गं" आईचा आवाज चढला.
"झोपले की उठवतेस. उठले की झोपवतेस."
मी कुरकुरले.
"लाडात येऊ नकोस." ती चिडली.
निघून गेली.मी उगाच भिंतीवर पाय मारला. इकडच्या
भिंती पोकळ. भगदाडच पडलं. मी घाबरले.
"काय झालं?" आईने खालून जोरात विचारलं
"पुस्तक पडलं."मी भगदाड झाकलं. त्यावर उशी ठेवली.
धावत खाली गेले.
"खरं सांगितलं की तू ओरडत नाहीस ना?"
"काय केलंस?" आई चिडली. मी गप्प.
"सांग. नाही ओरडणार." नाईलाजाने
आई म्हणाली.
तिला मी खोलीत नेलं. भगदाड दाखवलं.
"ऑ?" आईचं
तोंड उघडंच राहिलं. ती मटकन बसलीच.चिडली,
बडबडायला लागली.
"तू ओरडणार नव्हतीस."
मी रडायला लागले.
"मी ओरडत नाहीये." ती
ओरडत म्हणाली.
मोठी माणसं! बोलतात एक, वागतात वेगळं. मोठी माणसं!
-----------------------------------------
मजा
एकदा मजा
झाली. आईने न सांगता मी सगळं केलं. दात घासले, आंघोळ केली. नाश्ता कटकट न करता
खाल्ला, गृहपाठ केला. एकदम शहाण्यासारखी वागले. आईला धक्काच
बसला. बाबाला वाटलं मला अक्कल आली.
दादा म्हणाला,
"काहीतरी गडबड आहे."
तोगडबड शोधायला खोलीत गेला.माझ्या, त्याच्या. परत आला.
"काय रे? काय उद्योग केले आहेत कार्टीने?" आईने विचारलं.
"काही नाही." तो
पुटपुटला. मी दादाची फजिती झाली म्हणून टाळ्या वाजवल्या. तेवढ्यात बाबा दादाचं चित्र
घेऊन आला. मी घाबरले. आईच्या मागे लपले.